Ομιλίες, Βυζαντινοί ύμνοι, Παρακλήσεις, Απολυτίκια, Βιβλία, Βίντεο, Λειτουργικές Κατηχήσεις, Φωτογραφίες, Αγιογραφίες....
Ρύστης πλεόντων ανεδείχθης, ώ Νικόλαε, και των χηρών προστάτης, ορφανών τε λιμήν, και πλουτιστής πενήτων διό και ημάς λύτρωσαι εκ κινδύνων σαις πρεσβείαις.
Ξένα Νικόλαε εργάζη, εν θαλάσση μακράν και πάση υφηλίω, ταχυδρόμους αεί, και πάσχοντας προφθάνων, και τούτους εκλυτρούμενος, εκ των νόσων και κινδύνων.
Χειμάζει μεν των κίνδυνων ο σάλος, ουκ ισχύει δε βυθίσαι με Μάκαρ' σε γαρ αεί Κυβερνήτην πλουτήσας, προς γαληνόν τον λιμένα ηδύνομαι, και φθάνω μέχρις ουρανού, δια σου Ιεράρχα Νικόλαε.
Μη ζητάς συμβουλές από μένα, ένα φτωχό και άθλιο μοναχό. Δεν έχω την ικανότητα ν’ ατενίσω τα ουράνια ύψη, ούτε να βυθομετρήσω τα θαλάσσια βάθη… Δεν έχω την ευφυΐα ν’ ανοίξω δρόμους σε ορμητικά ποτάμια, ούτε να χτίσω φράγματα σ’ ανοιχτές λίμνες… Δεν έχω τη δυνατότητα να μετρήσω τα πέρατα του κόσμου, ούτε να κατανοήσω τους νόμους του σύμπαντος…
Δεν έχω την πρόθεση ν’ αλλάξω όλους τους ανθρώπους, ούτε τη φιλοδοξία να εξαλείψω από τον κόσμο το κακό… Ούτε μ’ αυτή, ούτε μ’ εκείνη, ούτε με κάποιαν άλλη γνώση ή ικανότητα έχω προικισθεί εγώ, ένας αγροίκος και αναίσθητος αμαρτωλός, που τίποτα καλό δεν κάνει.
Μόνο το λόγο του Θεού και τις συγγραφές των Πατέρων μπορώ να συστήσω σ΄ εκείνους που λαχταρούν ν’ ακούσουν και να υπακούσουν – σ’ εκείνους που διψούν για σωτηρία. Από επιστολή ανώνυμου ρώσου μοναχού, 16ος αι. (διασκευή)
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Ι.Μ.ΠΑΡΑΚΛΗΤΟY
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου