Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η Θεία Λειτουργία Αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου . ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ..

Ευχ της κλάσεως. Ο ών, ο ήν, ο ελθν, κα πάλιν ερχόμενος· ο εν δεξιά του

Πατρς καθήμενος· ο άρτος, ο καταβς εκ του ουρανού, κα ζων διδος τω κόσμ· ο μέγας αρχιερες, ο αρχηγς της σωτηρίας ημών· τ φώς αληθινν τ πρ πάντων αιώνων. Ος ών απαύγασμα της δόξης, κα χαρακτρ της υποστάσεως αυτού του ιδίου σου Πατρός· ο ευδοκήσας κα καταξιώσας κατελθείν εκ τών υψωμάτων του ουρανού, εκ κόλπων του απροσίτου φωτς, κα αληθινού κα αοράτου μόνου Πατρός. Σαρκωθες δ εκ Πνεύματος αγίου, κα εκ της πανενδόξου, αχράντου, αγίας δεσποίνης υμών Θεοτόκου, κα αειπαρθένου Μαρίας, κα τελέως ενανθρωπήσας· κα κατ μετά στασιν, τν ανθρωπότητα αναλλοιώσας· ενώσας εαυτώ καθ' υπόστασιν, αφράστως κα απερινοήτως, ατρέπτως δ κα ασυγχύτως, ψυχν έχουσαν λογικήν τε κα νοερν, ούτως προήλθες εξ αυτής θεανθρωπωθείς· ομοούσιος Πατρ κατ την θεότητα, κα ομοούσιος ημίν κατ τν ανθρωπότητα. Ου δύο πρόσωπα ούν, ουδ δύο μορφς ήγουν, ούδ έν δυσ φύσεσι γνωριζόμενος, αλλ' εις Θες, εις Κύριος, μία ούσία, μία βασιλεία, μία δεσποτεία, μία ενέργεια, μία υπόστασις, μία θέλησις, μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη, κα προσκυνουμένη. Σταυρωθες δ υπ Ποντίου Πιλάτου, κα ομολογήσας τν καλν ομολογίαν· παθν κα ταφες κα αναστς τη τρίτ μέρ, κα ανελθν εις ουρανος, κα καθίσας εν τή δεξιά της μεγαλωσύνης του Πατρς, πατήσας τν θάνατον, κα τν άδην σκυλεύσας, συντρίψας πύλας χαλκάς, κα μοχλος σιδηρούς συνθλάσας, κα τν αιχμάλωτον Αδμ ανακαλεσάμενος εκ φθοράς, κα ημάς ελευθερώσας εκ της του διαβόλου δουλείας. Δι' ό δεόμεθα κα παρακαλούμέν σε, φιλάνθρωπε, αγαθ, καταξίωσον ημάς εν καθαρά καρδίᾳ τολμάν αφόβως επιβοάσθαι τν πάντων δεσπότην επουράνιον Θεν, Πατέρα άγιον, κα λέγειν, κ. τ. λ.

Ευχ άλλη της κλάσεως.

Σ γρ ει ο Λόγος του Πατρς, ο προαιώνιος Θες, ο μέγας Αρχιερες, ο επ σωτηρίας του γένους των ανθρώπων σαρκωθες κα ενανθρωπήσας, κα προσκαλεσάμενος εαυτώ εκ πάντων των εθνών γένος εκλεκτν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαν εις περιποίησιν. Δι' ό δεόμεθα, κα παρακαλούμέν σε, φιλάνθρωπε, αγαθ Κύριε, μ εις έλεγχον κα όνειδος, μ εις κρίμα, μηδ εις κατάκριμα των ημετέρων αμαρτιών γενηθήτω η θυσία αυτή· υπρ γρ των ασθενειών ημών προσηνέγκαμεν· αλλα ώσπερ τ πανάγιά σου τίμια δώρα ταύτα πάσης αγιωσύνης εμπλήσαι κατηξίωσας, δι της επιφοιτήσεως του παναγίου σου Πνεύματος επ' αυτών, ούτως κα ημών των αμαρτωλών, δούλων σου, αγιάσαι καταξίωσον τς ψυχς, τ σώματα, τ πνεύματα, τς συνειδήσεις, όπως πεφωτισμέν ψυχή, ανεπαισχύντ προσώπ, καρδίᾳ καθαρά, συνειδήσει ανυποκρίτ, ηγιασμένοις χείλεσιν, αγάπη τελεία, ελπίδι ασφαλεί, τολμώμεν μετ παρρησίας, άνευ φόβου, λέγειν τν αγίαν προσευχν, ήν μετέδωκας τοις ιδίοις τοις αγίοις σου μαθηταίς κα ιεροίς αποστόλοις. Οταν προσεύχησθε, ούτως προσεύχεσθε

υμείς. Πάτερ ημών, κ. τ. λ.

Ο λας λέγει. Αγιασθήτω.

Ευχ άλλη της κλάσεως. Ευλογητς ει, Χριστ ο Θες, ο παντοκράτωρ, ο

λυτρωτς της εαυτού Εκκλησίας· ω Λόγε, όν προνοούσιν αυτν, κα άνθρωπε, όν προθεωρούσιν αυτόν. Ο δι της ακαταλήπτου αυτού σαρκώσεως, ετοιμάσας ημίν άρτον επουράνιον, τούτο τ σώμά σου, όν έθου εν μυστήριον κα πανάγιον εν τοις άπασιν. Εκέρασας ημίν ποτήριον εξ αμπέλου αληθείας, εκ θείας κα αχράντου σου πλευράς. Ο κα μετ δεδωκέναι τ πνεύμα εκχέων εξ αυτής αίμα κα ύδωρ, οις αγιασμς τω κόσμ παντί. Κτήσαι ημάς, αγαθ Κύριε, τος αναξίους δούλους σου· ποίησον ημάς λαν περιούσιον, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον. Αγίασον κα ημάς, ο Θες, ώσπερ ηγίασας τ προκείμενα κα άγια δώρα ταύτα, κα εποίησας αυτ άόρατα εκ των ορατών, μυστήρια ων προνοούσιν, αυτά σοι, Κύριε ο Θες, ο Σωτρ ημών Ιησούς Χριστός. Σ ούν, Κύριε, δι τής πολλής σου ευσπλαγχνίας

κατηξίωσας ημάς δι του βαπτίσματος γενέσθαι εις υιος κα κληρονόμους.

Εδίδαξας ημάς τν τύπον της προσευχής ός έστιν εμμυστήριος, του προσεύχεσθαι έν αυτή τν άχραντόν σου Πατέρα. Σ ούν κα νύν, δέσποτα Κύριε, καταξίωσον ημάς εν αγιασμέν συνειδήσει, κα λογισμώ αγαθώ όν πρέπει ..... πόθ κα παρρησία αγαθή τολμάν επικαλείσθαι τν εν τοις ουρανοίς άγιον Θεν, Πατέρα σου, κα λέγειν.

Ο λας λέγει. Πάτερ ημών.

Κα μετ τ Πάτερ ημών ο ιερες λέγει. Να, Κύριε, Κύριε, ο δεδωκς ημίν

τν εξουσίαν του πατείν επάνω όφεων κα σκορπίων, κα επ πάσαν δύναμιν του εχθρού, σύντριψον κα καθυπόταξον τς κεφαλς των εχθρών ημών υπ τος πόδας έν τάχει, κα πάσαν τν κακότεχνον αυτών επίνοιαν τν καθ' ημών διασκέδασον, ότι σ εί βασιλες ημετέρων πάντων, Χριστ ο Θεός· κα σο τν δόξαν κα την ευχαριστείαν κα τν προσκύνησιν αναπέμπομεν, καθ' εκάστην ημέραν, σν τω ανάρχ σου Πατρ, κα τω αγίῳ Πνεύματι, νυν, κ. τ. λ.

Ο διάκονος λέγει. Τς κεφαλς υμών.

Ευχ της κεφαλοκλισίας. Ο κλίνας ουρανος κα κατελθν επ της γής, εις

σωτηρίαν του γένους των ανθρώπων, ο της σης χάριτος πάσαν εξαπλώσας την ευθηνίαν· ο ποιών πάντα υπρ εκ περισσού, ων αιτούμεθα, ή νοούμεν· φιλάνθρωπε, αγαθ, έκτεινόν σου τν χείρα τν αόρατον, τν ευλογημένην, τν μεστν ελέους κα οικτιρμών, κα ευλογών ευλόγησον τος δούλους σου, κα καθάρισον αυτος απ παντς μολυσμού σαρκς κα πνεύματος· κα ποίησον ημάς μετόχους κα συσσώμους γενέσθαι τη ση χάριτι, όπως εν αγιότητι κα δικαιοσύν σοι τν ικεσίαν προσάγοντες, κα σο πρέπει πάσα δόξα, μεγαλοσύνη, κράτος τε κα εξουσία, άμα τω αχράντ σου Πατρ, κα τω αγίῳ Πνεύματι, νύν, κ. τ. λ.

Ευχ άλλη όμοίως.

Πρόσχες, Κύριε Ιησού Χριστ ο Θες ημών, έξ αγίου του κατοικητηρίου σου, κα απ θρόνου της βασιλείας σου, κα ελθ είς τ αγιάσαι ημάς τος επικλίναντάς σου. Ο άνω τω πατρ συγκαθήμενος, κα ώδε ημίν αοράτως συνών· κα καταξίωσον τη κραταιά σου χειρ, μεταδούναι ημίν του αχράντου σώματός σου, κα δι' ημών παντ τω λαώ. Σ γρ εί ο κλών κα κλώμενος, κα άκλαστος· κα σο τν δόξαν αναπέμπομεν, σν τω Πατρ, κα τω αγίῳ Πνεύματι, νύν, κ. τ. λ.

Ο διάκονος λέγει. Πρόσχωμεν Θεώ μετ φόβου.

Ευχ της ελευθερίας Είρήνη πάσιν. Ο αμνς του Θεού, ο αίρων τν αμαρτίαν

του κόσμου· τ πανάσπιλον αυτού αίμα διαχύσας επ τν του κόσμου ζων, κα είς λύτρον κα αντάλλαγμα πάντων, εαυτν παρέδωκας, εκ θανάτου λυτρωσάμενος, εν ώ κατειχόμεθα, πεπραμένοι υπ τν αμαρτίαν. Ο των φοβουμένων αυτν ποιών τ θέλημα, κα της δεήσεως αυτών εισακούων, κα σώζων αυτούς. Ο τού δικαίου Ιὼβ εισακούσας ανιστάμενος τ πρω κα υπρ παιδίων φίλτρων θυσίας προσαγαγν ειπν, μήπως ενενόησαν υιοί μου πονηρ εν τη καρδίᾳ αυτών έναντι Θεού. Κα εμού του ελεεινού κα αμαρτωλού, κα αχρείου σου δούλου, ικετεύω υπρ τών σών οικετών, πατέρων μου κα αδελφών, κα υπρ της εμής αθλιότητος. Ευμενεί προσώπ κα γαληνώ όμματι, έπιδε εφ' ημάς εν ταύτ τη ώρ· κα πάρες ουν ημίν πασαν αθετηρίαν, κα πάσαν παράβασιν, κα παρακον νόμου κα των σων εντολών· έτι δ κα πάσαν συνείδησιν, κα πάσαν ένθύμησιν, κα πάσαις πράξεσι, κα πάσαις κινήσεσι γεγωνυίαις εν εαυτοίς, ημερικώς τε κα νυκτερικώς επιδήσαι κα κατακρατήσαι κατ της ψυχής. Κα αθώοσον αυτος απ πάσης συνειδήσεως πονηρών, κα πάσης ακάρπου πράξεως, κα παντς λογισμού πεπυρωμένου .....*

έστν βέβηλα παρ τν της ψυχής καθαρότητα. Χάρισαι αυτών τν των αμαρτιών επίγνωσιν, κα τελείως απέχεσθαι απ' αυτών. Δώρησαι αυτοίς μετανοίας αγνότητος, κα τν εις σ επιστροφήν· σ γρ, Δέσποτα Κύριε, επτώχευσας εκουσίως εν τώ σε σαρκωθήναι, δι τν του γένους ημών σωτηρίαν· κα διέρρηξας τ καθ' ημών χειρόγραφον, δι τν επ του σταυρού των θείων σου παλάμων εφάπλωσιν. Φείσαι πάντων, Δέσποτα φιλόψυχε, ότι τ σύμπαντα δούλασ, κα παρ σου ημέτερα αφετήρια, κα ουδν των επιτηδευμάτων των χειρών ημών· δι' ό τν

σν βασιλείαν δοξάζομεν κα ανυμνούμέν σε, Χριστ ο Θες ημών, άτινα ν... λου...ων... θορων. Πάσαις ημέραις εως αιρετικών κα εθνικών. Εμπλησον ημάς του σου φόβου, κα κατεύθυνον εις τ αγαθόν σου θέλημα· σ γρ ει ο Θες ημών, κα πρέπει σοι δόξα, τιμ κα προσκύνησις.

Ο ιερες λέγει. Σώμα κα αίμα.

Ο διάκονος λέγει. Μετ φόβου Θεού πρόσχωμεν.

Ο ιερες υψοί Δεσποτικν κα εκφωνήσει· Τ άγια τοις αγίοις.

Ο λας λέγει. Κύριε ελέησον. Είς Πατρ άγιος, εις Υιὸς άγιος, έν Πνεύμα

άγιον. Αμήν.

Ο ιερες λέγει. Ο Κύριος μετ πάντων υμών.

Ο λας λέγει. Κα μετ του πνεύματός σου. Ο ιερες λέγει. Ευλογητς Κύριος

εις τος αιώνας. Αμήν.

Ο λας λέγει. Αμήν.

Ο ιερες λέγει. Είρήνη πάσιν. Ο λας λέγει. Κα τω πνεύματί σου.

Ο ιερες λέγει. Σώμα άγιον κα αίμα τίμιον, αληθινν, Ιησού Χριστού Υιού του Θεού. Αμήν.

Ο λας λέγει. Αμήν.

Ο ιερες λέγει. Σώμα άγιον κα αίμα τίμιον, αληθινν, Ιησού Χριστού Υιού του Θεού. Αμήν.

Ο λας λέγει. Αμήν.

Ο ιερες λέγει. Σώμα κα αίμα Εμμανουλ του Θεού ημών, τούτό εστίν αληθώς. Αμήν.

Ο λας λέγει. Αμήν.

Πιστεύω, πιστεύω, πιστεύω κα ομολογώ εως εσχάτης αναπνοής, ότι αύτη

εστν η σρξ η ζωοποις, ήν έλαβες, Χριστ ο Θες ημών, εκ της αγίας δεσποίνης ημών Θεοτόκου, κα αειπαρθένου Μαρίας· κα εποίησας αυτν μίαν σν τη θεότητι σου, μ εν μίξει, μηδ εν φυρμώ, μηδ εν αλλοιώσει· κα εμαρτύρησας επ Ποντίου Πιλάτου τν καλν ομολογίαν, κα παρέδωκεν αυτν υπρ ημών πάντων επ του ξύλου του σταυρού του αγίου, εν τω θελήματί σου. Αληθώς πιστεύω, ότι θεότης σου ουδ' ου μηδέποτε χωρισθείσα εξ ανθρωπότητός σου, εν ατόμ, ουδ εν ριπή οφθαλμού. Μετέδωκας αυτν εις λύτρωσιν, κα εις αφεσιν αμαρτιών, κα εις ζων τν αιώνιον, τοις εξ αυτής μεταλαμβάνουσι. Πιστεύω οτι αυτη έστιν αληθώς.

Αμήν.

Ο λας λέγει. Αμήν.

Ο διάκονος λέγει. Εν είρήνη κα αγάπη. Ο Ιερες εκφωνήσει. Ακατάληπτε

Θε, Λόγε αχώρητε, αίδιε, δέχου παρ' ημών των αμαρτωλών, εξ αναξίων χειλέων, ύμνον, μετ των άνω δυνάμεων· σο γρ πρέπει πάσα δόξα, τιμ κα προσκύνησις σν τω ανάρχ σου Πατρ, κα τω ζωοποιώ σου Πνεύματι εις πάντας τος αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ο λας λέγει ψαλμν ρνʹ.

Ο διάκονος λέγει. Συνάχθητε κα εισέλθετε, οι διάκονοι, μετ' ευλαβείας.

Ευχ ευχαριστίας μετ τν μετάληψιν των αγίων μυστηρίων.

Ο διάκονος λέγει. Επ προσευχής στάθητε. Ο ιερες λέγει. Ειρήνη πάσιν.

Ο λας λέγει. Κα τω πνεύματί σου.

Ο διάκονος λέγει. Προσεύξασθε υπρ της αξίας μεταλήψεως.

Ο λας λέγει. Κύριε ελέησον.

Ο ιερες λέγει τν ευχν ταύτην. Ευχαριστούμέν σοι, Λόγε Θεού αληθιν, ο

εκ της ουσίας του ανάρχου Πατρς, ότι ουτως ηγάπησας ημάς κα έδωκας σεαυτν υπρ ημών, εσφαγιάσθης. Κεχάρισας ημίν, δι του αχράντου σου σώματος, κα του τιμίου σου αίματος, τν απολύτρωσιν, ως κατηξίωσας ημάς νύν, φιλάνθρωπε, ινα λάβωμεν εξ αυτών ευχαριστία. Δι εξομολογούμέν σοι νυν, φιλάνθρωπε, αγαθ, κα σο τν δόξαν, κα τν τιμν, κα τν προσκύνησιν διηνεκώς αναπέμπομεν, σν τω ανάρχ σου Πατρ κα τω αγίῳ σου Πνεύματι, νυν, κ. τ. λ.

Ο διάκονος λέγει. Τς κεφαλς υμών τω Κυρίῳ κλίνατε.

Ευχ της κεφαλοκλισίας. Ο ών, ο ήν, ο ελθν εις τν κόσμον του φωτίσαι

αυτόν· ο σαρκωθες, ενανθρωπήσας, κα σταυρωθες δι' ημάς, κα παθν εκουσίως σαρκ, κα μείνας απαθς, ως Θεός· κα ταφες, κα αναστς τη τρίτ μέρ, κα ανελθν εις ουρανος, κα καθίσας εν δεξιά της μεγαλοσύνης της δόξης του Πατρς, τό τε θείον, κα άγιον, κα ομοούσιον, κα ομοδύναμον, κα ομόδοξον, κα συναΐδιον Πνεύμα καταπέμψας επ τος αγίους σου μαθητς, κα αποστόλους, κα δι τούτου φωτίσας μν αυτος, δι' αυτών δ πάσαν τν οικουμένην, Χριστ, ο αληθινς Θες ημών. .... κα Γαβριλ κα Ραφαήλ. Κα των αγγέλων τετραμόρφων ζώων ασωμάτων· κα των αγγέλων, είκοσι τεσσάρων πρεσβυτέρων. Του αγίου ενδόξου,

προφήτου, προδρόμου, βαπτιστού, κα μάρτυρος Ιωάννου. Του αγίου Στεφάνου του πρωτοδιακόνου κα πρωτομάρτυρος. Των θείων, ιερών, ενδόξων αποστόλων, αθλοφόρων προφητών, κα καλλινίκων μαρτύρων. Κα του αγίου κα μακαρίου Πατρς ημών Μάρκου του αποστόλου κα ευαγγελιστού, κα πάντων των αγίων σου.

Κα σώσον, κα ελέησον, κα ευλόγησον πάντα Χριστιανόν. Κα σο τν δόξαν κα τιμν, κα προσκύνησιν σν τω ανάρχ σου Πατρ κα τω αγίῳ Πνεύματι νυν κα αεί.

Εν ειρήν του Θεού ετελειώθη η Θεία Λειτουργία, η ωρισμένη τω εν αγίοις

Πατρ ημών Θεολόγ Γρηγορίῳ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: