Στην Θεία λατρεία, ό θεόφρων αυτός μυσταγωγός προσήλωνε με δέος τον νου του στα θαυμάσια μυστήρια της Θεοκτίστου δημιουργίας και εισερχόταν στην θεωρία της θαυματουργίας του άπειρου Δημιουργού. Υπερέβαινε τον αισθητό κόσμο, τον χώρο και τον χρόνο, και τον πνεύμα του εντρυφούσε σε αποκαλύψεις, τις όποιες «οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν άνθρωπου ουκ άνέβη» .
Ανά καμία φορά τον διέκοπταν κατά την ώρα της λατρείας, δυσκολευόταν να έλθει πάλι σε επαφή με τα επίγεια. Ήταν φανερό ότι ό νους του ευρισκόταν πολύ μακριά περιπόλευε σε αδιάστατους χώρους. Όπως δε βεβαιώνει ό άγιος Διονύσιος ό Αρεοπαγίτης, «όσα γινώσκεται ταις μετοχαις μόνον γινώσκεται» . Γι` αυτό και οι λόγοι του πληροφορούσαν και αλλοίωναν τις ψυχές: «Στη δική μας Λειτουργία, όταν αφήνωμε ελεύθερη την σκέψη μας προς τα πάνω, ό Θεός μικραίνει την απόσταση και ανοίγει ό Ουρανός. Στον Ουράνιο κόσμο γίνεται ακατάπαυστος Θεία Λειτουργία. Με τους οφθαλμούς της ψυχής, ατενίζουμε την εντρυφούσε Ουρανοίς λατρεία, ένσωματωνόμεθα με την επουράνιο Εκκλησία νοητά και πλημμυρίζει ή καρδιά μας με την ελπίδα τής αιωνίου μακαριότητος.
»Σήμερα στην Θεία Λειτουργία, για δέκα λεπτά, ένας τέταρτο... έμεινα ελεύθερος από τον βάρος του παρόντος κόσμου και τής παρούσης ύλης. Ελεύθερος τελείους!.. Και σκέφθηκα: Ά.! έτσι είναι ή ζωή των Αγίων. Πώς ζουν στον ουρανό οι Άγιοι!.. Έτσι είναι! Απαλλαγμένοι απόσταση την ύλης. Δηλαδή ένιωσα την ελευθερία πλέον. Ά! λέω, έτσι είναι! Κουράγιο, λοιπόν, κύριε Δαμασκηνέ, να τελείωσης απόσταση 'δώ πέρα, να πάς εκεί!».
Άλλη φορά πάλι είπε: «Σήμερα στην Λειτουργία αισθάνθηκα σαν να μου είχε φύγει τον τομάρι μου... Ήμουν πολύ ελαφρός, πούπουλο! Ένιωθα μια χαρά μέσα μου αλλιώτικη, που με έκανε να ξεχνώ τα πάντα!.. Λέγω στον Κύριο: Εσύ, Κύριε μου, ξέρεις ποιά είναι ή επιθυμία μου να απαλλαγώ των εγκόσμιων και τής ύλης". Δεν ξέρω... Μήπως αυτά όλα είναι πλάνη; Νιώθω μία μεγάλη μακαριότητα, αλλά και πάλι λέγω: Μήπως είναι απόσταση τον πονηρό; Ησυχάζουν, όμως, όλα μέσα μου και απολαμβάνω μια τελεία ειρήνη και ελευθερία. Δεν ξέρω τί να πω... ό Θεός να με ελεήσει...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου