Πλησιάζοντας τον θάνατό του ο
γέροντας Γαβριήλ αναπολούσε τα παιδικά του χρόνια: - Καθόμουνα στον δεύτερο
όροφο, μόνος μου σκεπτόμενος, όταν η εσωτερική φωνή μού μου υπαγόρεψε να
κοιτάξω στον ουρανό. Σηκώθηκα, πήγα στην άκρη του μπαλκονιού, κοίταξα στον
ουρανό και βλέπω – στον ουρανό υψωνόταν ένας μεγάλος σταυρός. Τότε δεν αντιλήφθηκα,
όμως τώρα ξέρω ότι αυτός ο σταυρός ήταν ο Σταυρός μου που έπρεπε να δεχτώ και
να κουβαλήσω για όνομα της αγάπης προς τον Θεό και συνάνθρωπο.
Παράλληλα ακόμα μία ανάμνηση
απασχολούσε τον γέροντα Γαβριήλ:
- Τη νύχτα, καθώς κοιμόμουν, ξύπνησα
ξαφνικά και είδα μπροστά μου να στέκεται ένας δαίμονας. Με κοίταζε με οργή. Δεν
φοβήθηκα με τη Χάρη του Θεού, απλά ταράχτηκα, αλλά δεν έκανα τίποτα για να τον
σπρώξω, απλά τον κοίταζα με έκπληξη. Εκείνος ούρλιαξε – «Εσύ με πολεμάς»; Και
με χτύπησε με τη γροθιά του στο κεφάλι.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ http://www.monkgabriel.ge/gr/index.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου