Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Για την μετάνοια και την εμπιστοσύνη στον Θεό. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ




ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ 1935

Αδελφοί μου, σήμερα σ' αυτήν την πόλη πέθαναν δέκα πέντε άνθρωποι. Αν γι' αυτούς κύλησαν δεκαπέντε δάκρυα, γι' αυτούς πού πέθαναν κατά την διάρκεια μισού αιώνα, θα έχει σχηματιστεί μια λίμνη δακρύων. Αυτά τα πικρά δάκρυα είναι το αλάτι της ζωής, διαφυλάσσουν και συντηρούν την ζωή. Στο ένα ζύγι τα δάκρυα και στο άλλο ζύγι τα πολλά γέλια, ή απόλαυση και ή αμαρτία αυτής της πόλης: Τα πικρά δάκρυα εξισορροπούν αυτήν την ζυγαριά. Τόσο πολύτιμα και τρυφερά είναι τα ανθρώπινα δάκρυα για τούς νεκρούς.


Ή πύλη του νεκροταφείου καθημερινά ανοίγει ή πύλη του θανάτου δεν κλείνει ποτέ! Υπολόγισε, άνθρωπε, ποιά εισφορά σε ανθρώπους και σε δάκρυα πλήρωσε ή ανθρωπότητα για την ζωή, μόνο κατά την διάρκεια της εποχής πού ζεις.
Μάθε να σέβεσαι την ζωή την δική σου και των άλλων σαν το πιο πολύτιμο πράγμα. Την ζωή μόνο ό Θεός, ό Δημιουργός, μπορεί να χαρίσει.
Και αύριο θα πεθάνουν άλλοι δεκαπέντε άνθρωποι και ανάμεσα τους μπορεί να είμαστε εγώ και εσύ, φίλε μου. Άς σκεφθούμε ότι εγώ και σύ αύριο το βράδυ θα ξαπλώνουμε όχι στα κρεβάτια μας, αλλά σε τάφο στο νεκροταφείο, δύο μέτρα βαθειά κάτω από την γη.

Σ' αυτήν την περίπτωση ας αναρωτηθούμε- τί θα ήταν αναγκαίο να κάνουμε εγώ κι εσύ, αυτές τις τελευταίες ώρες πού μας απομένουν σ' αυτή τη ζωή.

Ό θάνατος στέκεται πάνω από κάθε κόμμα και πάνω από κάθε εθνικότητα, πάνω από τα γηρατειά και την νεότητα, πιο πάνω από την υγεία και την αρρώστια, πιο πάνω από τα γέλια και τα δάκρυα. Ό θάνατος έχει το δικό του ρολόι το όποιο δεν συμφωνεί με το δικό μας. Όταν εμείς λέμε «ήρθε ή ώρα», ό θάνατος λέει «νωρίς είναι». Όταν εμείς λέμε «νωρίς είναι», ό θάνατος λέει «ήρθε ή ώρα».

Γι' αυτόν τον λόγο ό αγώνας εναντίον του θανάτου είναι το ίδιο άσκοπος σαν τον αγώνα εναντίον της κίνησης του πολικού αστέρα από τον βορρά στον νότο. Πώς λοιπόν να ξοδέψουμε αυτές τις ώρες πριν τον θάνατο; Σκέφτομαι να σας προτείνω να κάνουμε πριν τον θάνατο αυτό πού κάνει ένας άνθρωπος πού ετοιμάζεται για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους: Νηστεύει, προσεύχεται, κοινωνεί, βοηθά με ελεημοσύνες τούς συνανθρώπους του, τούς φτωχούς και τούς δυστυχείς. Πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι σε όλο το χωριό του και τούς αποχαιρετά όλους, παρακαλώντας τούς φίλους να τον ενθυμούνται στην προσευχή τους, και τούς εχθρούς να του συγχωρήσουν όλες τις προσβολές και αδικίες. Αποφεύγει τις ματαιόδοξες διασκεδάσεις και τα γλέντια αποφεύγει τα γέλια και τις φλύαρες κουβέντες. Και την στιγμή της αναχώρησης φορά καινούργια ρούχα, ευλογεί όλους όσους μένουν στο χωριό, τούς συγγενείς και μη, τούς φίλους και τούς εχθρούς και ζητά και την δική τους ευλογία.

Όλα αυτά τα κάνει, επειδή είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος πού αναχωρεί για την Ιερή Χώρα, θέλοντας να πλησιάσει τον Θεό. Με δέος λοιπόν και με επιμέλεια, φροντίζει να αναγεννηθεί, να καθαριστεί και να ανανεωθεί, για να αξιωθεί την παρουσία του Θεού.
Όλα όσα κάνει ό προσκυνητής πριν την αναχώρηση του στην Αγία Χώρα, μπορούν να εκφραστούν με μια λέξη: μετάνοια. Αυτά προτείνω, φίλοι μου, σε σας και στον εαυτό μου να κάνουμε τις τελευταίες ώρες, πριν το πόδι μας πατήσει στην αγιότερη χώρα, πριν γίνουμε προσκυνητές του Θεού και των αγγέλων του.
Όταν ό Μωυσής πλησίασε τον Θεό στο υψηλότερο όρος Χωρήβ, άκουσε μία υπερφυσική φωνή να του λέει: «Μη έγγίσης ώδε, λύσαι το υπόδημα εκ των ποδών σου ό γάρ τόπος έν ω συ έστηκας, γη αγία εστί». Ή βαθύτερη, πνευματική σημασία αυτής της εντολής είναι: «αναγεννηθείτε, εξαγνιστείτε, ανανεωθείτε».

Εμείς ήδη βρισκόμαστε στην τελευταία ήμερα, στο τελευταίο μας βήμα. Μπροστά μας υπάρχει ή καιόμενη βάτος, ή άσβεστη αιώνια φλόγα του Θεού.
Ή φωνή μας ζητά να εξαγνιστούμε, γιατί τίποτε ακάθαρτο δεν εισέρχεται στη φλόγα αυτή χωρίς να καεί, διότι καθετί ακάθαρτο γίνεται στάχτη- ότι όμως είναι εξαγνισμένο και άγιο δεν καίγεται. Ή θεϊκή φλόγα το κρατάει, το διατηρεί μέσα της σε μια ανείπωτη, ανεκδιήγητη χαρά, ανέκφραστη δύναμη και αγιότητα.
Αυτή ή πράξη, το να αποβάλει κανείς το φόρεμα της αμαρτίας, είναι ή μετάνοια. Προτείνω λοιπόν σε όλους, και σ' εμένα και σε σένα, την μετάνοια.

Τα ανωτέρω είναι ένα αρχικό απόσπασμα από την ομιλία του Αγίου Νικολάου Άχρίδος: Για την μετάνοια και την εμπιστοσύνη στον Θεό.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: