Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ Γ.ΕΦΡΑΙΜ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΑΚΡΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ. ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Γ.ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ.


Γουέαρ π. Κάλλιστος .ΠΩΣ ΣΩΖΟΜΑΣΤΕ

Γκουρόιαν Βίγκεν ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Η ευθανασία, το νόημα της ζωής και το «σύνδρομο του θανάτου»




Η βαθιά αποστροφή και συνάμα εμμονή με τον θάνατο που παρατηρείται στη σύγχρονη δυτική κουλτούρα πιστοποιεί τη δύναμή του πάνω μας. Έχει γίνει το πρωταρχικό μας ταμπού και πολλοί από μας έχουμε φθάσει στο σημείο να τον βλέπουμε σαν μια υπέρτατη δύναμη, κάτι σαν θεότητα. Όμως, όπως συμβαίνει με όλα τα πράγματα που θεοποιούμε, καταφέραμε να ξεπεράσουμε το φόβο μας γι’ αυτόν τόσο όσο χρειάζεται για να τον χειριζόμαστε για τους σκοπούς μας... Ξεπεράσαμε την αποστροφή μας για το θάνατο τόσο όσο χρειάζεται για να τον κάνουμε εργαλείο: να ξεφορτωνόμαστε δι’ αυτού κάποιους εγκληματίες, ή να τερματίζουμε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και να “ανακουφίζουμε” σιγά-σιγά δι’ αυτού τη δυστυχία της αρρώστιας και της δοκιμασίας. Μέσα από τις δικές μας επιλογές και προτιμήσεις, δημιουργήσαμε μια κουλτούρα θανάτου.


Η σύγχρονη εκκοσμικευμένη κοινωνία τρέφει τη φαντασίωση ότι καταφάσκει στη ζωή και βιάζεται να απορρίψει τη βιβλική οπτική ως αρρωστημένη και απόκοσμη. Στην πραγματικότητα, η εκκοσμικευμένη κοινωνία είναι αυτή που καλλιεργεί την εντύπωση –ενίοτε τη βεβαιότητα– ότι ο θάνατος παραμονεύει παντού και αγκαλιάζει τη ζωή μας. Αντίθετα, σύμφωνα με τη Βίβλο, ο θάνατος υποτάσσεται σ’ ένα Θεό που λυτρώνει την τραυματισμένη από την αμαρτία κτίση και καθιστά το θάνατο ένα ενδεχόμενο μάλλον παρά την υπέρτατη πραγματικότητα.


http://www.enploeditions.gr/uploads/files/219.pdf

Θυρανοίξια Ρωσικού Ιερού Ναού Ιεράς Μητροπολης Ταμασού και Ορεινής - Επισκοπειό


ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ ΣΑΡΑ.


Θεία Λειτουργία από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα και Πάντων των Ρώσων Αγίων – Ι. Μ Ταμασού


"ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ" 1907 -1967. Π.ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΤΡΕΙΛΕΡ.


JEAN CHRYSOSTOME LU PAR MICHAEL LONSDALE


"Saint Jean Chrysostome" par Alain Durel (collection "Les grandes figures de la spiritualité chrétienne" - Le Figaro / Presses de la Renaissance), en kiosque jeudi 30 mars 2017 avec un CD d'extraits lus par Michael Lonsdale. Ce livre propose aux lecteurs occidentaux la vie, le message et l'intégralité de la Divine Liturgie en français. Extrait : "De l'incompréhensibilité de Dieu".

Patience de la Mère de Dieu - Mont Athos


Une sainte orthodoxe contemporaine - Sainte Sophie de Kleisoura


"ΣΚΟΠΟΝ ΔΕΔΩΚΑ ΣΕ 1967-2010 "ΤΡΈΙΛΕΡ Π ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ.


Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Συναντάμε, λέτε, πολλούς άνθρώπους πού πιστεύουν στόν Θεό, άλλά αρνούνται τήν ύπαρξη του διαβόλου. Καί σκεπτόμαστε ότι αύτό είναι κάποιου είδους σύγχυση καί άπομάκρυνση άπό τήν Ορθόδοξη Πίστη.



- Θά θέλατε νά ρωτήσετε κάτι, άγιοι άδελφοί; Θά ήθελα κι εγώ νά ρωτήσω εσάς. Οι άνθρωποι πάντοτε έχουν περισσότερα ερωτήματα παρά άπαντήσεις. Ρωτήστε εσείς έμενα καί θά ρωτήσω έγώ έσάς. Συναντάμε, λέτε, πολλούς άνθρώπους πού πιστεύουν στόν Θεό, άλλά αρνούνται τήν ύπαρξη του διαβόλου. Καί σκεπτόμαστε ότι αύτό είναι κάποιου είδους σύγχυση καί άπομάκρυνση άπό τήν Ορθόδοξη Πίστη.


Σωστά σκέπτεστε, άγιοι άδελφοί μου. Ή σύγχυση καί ή πλάνη σαφώς είναι απομάκρυνση άπό τό Εύαγγέλιο καί τήν Ορθόδοξη Πίστη, καί μάλιστα μεγάλη. Όποιος δέν πιστεύει στήν ύπαρξη τού διαβόλου, δέν πολεμά καί ένάντια στόν διάβολο. Στό διάβολο συμπαθέστεροι είναι εκείνοι πού δέν πιστεύουν στήν ύπαρξή του καί τή δράση του. Αφού μόνο τότε μπορεί ήρεμα νά φέρει εις πέρας τό δολοφονικό του έργο. ’Άν δέν ύπήρχε ό διάβολος, όλο τό κακό καί κάθε άμάρτημα θά έπρεπε νά τά προσάψει κανείς στόν Θεό. Αύτό είναι φοβερό καί νά τό σκεφτεί κανείς, αδελφοί μου. Αφού στήν περίπτωση αυτή ό Θεός θά ήταν ταυτόχρονα καί αλήθεια καί ψέμα, καί φως καί σκοτάδι.





Ναί, τό ότι ό 'Άγιος, ό Τρισάγιος Θεός μας, θά ήταν Θεός καί διάβολος, όπως ατούς εθνικούς, είναι παράλογο. Σέ τί θά μάς χρησίμευε τότε ή Βίβλος; Τί θά είχε άπομείνει άπό τό Εύαγγέλιο καί άπό τούς λόγους του Χριστού γιά τούς δαίμονες καί γιά την εξουσία Του πάνω στά κακά πνεύματα τού σκότους; Τί θά κάναμε με ολόκληρη τήν Καινή Διαθήκη καί μέ τήν τεράστια εμπειρία των Αγίων, άπό άμνημονεύτων χρόνων έως σήμερα; Νά σκίσουμε, λοιπόν, τίς σελίδες των Εύχολογίων, οπού είναι γραμμένες οί προσευχές των Αγίων γιά τήν έκδίωξη των δαιμόνων άπό τούς δαιμονισμένους καί εκείνες τίς άλλες γιά τήν προστασία άπό τούς δαίμονες; Τότε πρέπει νά σκίσουμε ολόκληρο τό Εύχολόγιο, μαζί μέ ένα μεγάλο μέρος τής Καινής Διαθήκης. Θά έχετε άκούσει κατά τή Βάπτιση ό ιερέας νά ρωτά τόν βαπτιζόμενο: «Άποτόσση τώ Σατανά; καί πάσι τοις έργοις αυτού; καί πάσι τοις άγγέλοις αυτού;». Τρεις φορές θέτει τό έρώτημα καί περιμένει τήν άπάντηση: «Αποτάσσομαι». Τότε ό ιερέας δίνει έντολή: «Έμφύσησον καί έμπτυσον αυτόν». Καί κατόπιν ό ιερέας ρωτά: «Συντάσση τώ Χριστώ;». Άπάντηση: «Συντάσσομαι» (τρεις φορές). Έρωτά: «Πιστεύεις αύτώ;». Άπάντηση: «Πιστεύω αύτώ ώς Βασιλεί καί Θεώ».




Όπως στό χειρουργείο τό δηλητηριασμένο αιμα καί τό πύον άποβάλλονται, καί νέο ύγιές αίμα διοχετεύεται στό ανθρώπινο σώμα, έτσι καί μέ τή Βάπτιση απομακρύνεται ό διάβολος άπό τόν άνθρωπο, καί εγκαθίστανται ό Χριστός μέ τόν Πατέρα καί τό Άγιο Πνεύμα. Μέ τή Βάπτιση αρνούμαστε τόν διάβολο καί συντασσόμαστε μέ τόν Χριστό. Άλλο είναι νά απαρνηθείς τόν διάβολο καί άλλο νά αρνηθείς τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Στήν πρώτη περίπτωση λαμβάνουμε εισιτήριο γιά τή Βασιλεία των Ουρανών, στή δεύτερη τό σκίζουμε. Αλίμονο, αδελφοί μου, πόσο τραγικός είναι άραγε ό φόβος των ανθρώπων γιά τά μεγάλα ύψη καί τά μεγάλα βάθη; Τούς αρέσουν τά χαμηλά καί αρέσκονται στά ρηχά. Στά ύψη καί τά βάθη τούς πιάνει ζάλη.



 Γι’ αυτό πολλοί αρνούνται καί τά δύο: τήν Θεότητα τού Χριστού καί τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Θέλουν νά τά έξομοιώσουν καί νά τό άπλοποιήσουν. Αλλά ότι οί άνθρωποι προσπαθούν νά άπλοποιήσουν, τό περιπλέκουν περισσότερο. Άν ήταν αύτοί νά δημιουργήσουν τόν κόσμο, θά έφτιαχναν μόνο πεδιάδες γιά λάχανα καί μικρούς λόφους γιά πίκ-νίκ. Γι’ αυτό είναι γι’ αύτούς παράξενα τά Θεϊκά ύψη καί τά βάθη τού Άδη!
Όσοι αρνούνται τή Θεότητα τού Χριστού, αρνούνται τήν αγάπη τού Θεού γιά τούς ανθρώπους, καί όσοι αρνούνται την ύπαρξη τού διαβόλου, συκοφαντούν τόν Θεό σάν να είναι ό πρωταίτιος τού κακού. Οί εχθροί τού Χριστιανισμού εργάζονται εντατικά μέσα άπό τίς δύο αρνήσεις, ώστε να φέρουν σύγχυση στις τάξεις των πιστών Χριστιανών.



Όμως εσείς μήν έπιτρέψετε τή σύγχυση, άγιοι αδελφοί. Διαβάζετε τό Εύαγγέλιο καί θά καταλάβετε ότι πρώτο καί θεμελιώδες έργο τού Σωτήρα ήταν ή νίκη Του έπί τού Σατανά. Ή έκδίωξη δαιμόνων από τούς κυριευμένους από τούς δαίμονες είναι θαύμα τών θαυμάτων, πού κανείς από τούς ανθρώπους ποτέ δέν κατάφερε να κάνει. Ούτε σήμερα οί δαιμονισμένοι μπορούν να απελευθερωθούν από τά δαιμόνια μέ άλλο τρόπο, παρά μόνο μέ τό Όνομα τού Χριστού. Ανάμεσα μας ύπάρχουν πολλοί ζωντανοί μάρτυρες πού είδαν σέ Όρθόδοξες μονές παράφρονες άνδρες καί γυναίκες να θεραπεύονται μέ την προσευχή καί τή νηστεία. Ή περίπτωση τών Γεργεσηνών έπαναλήφθηκε άμέτρητες φορές στήν ιστορία τής Εκκλησίας τού Χριστού. Καί έπαναλαμβάνεται.



Πέντε καθήκοντα έθεσε ό Χριστός στούς Αποστόλους Του, καί μέσω τών Αποστόλων στούς ποιμένες τής Εκκλησίας. Αυτά είναι:
-         Κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν ή βασιλεία τών ουρανών.
-         Άσθενοΰντας θεραπεύετε.
-         Λεπρούς καθαρίζετε.
-         Νεκρούς έγείρετε.
-         Δαιμόνια έκβάλλετε (Μτ. ι', 8).


Αυτά τά πέντε καθήκοντα παραδόθηκαν από τούς Αποστόλους στην Εκκλησία ώς διαθήκη του Κυρίου· καί ή Εκκλησία τά επιτελεί ασταμάτητα καί ακάματα σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Όποιος ψαλιδίζει αυτή τή διαθήκη στό πρόγραμμα τής Εκκλησίας, είναι εχθρός τής ψυχής του. Όποιος ιερέας νομίζει ότι είναι άρκετό μόνο να κηρύττει τό Εύαγγέλιο, έκπληρώνει μόνο τό ένα πέμπτο τών έντολών.


Άραγε δέν είπε ό Ιδιος ό Χριστός ότι ή εκδίωξη τού διαβόλου είναι σημάδι του ερχομού τής Βασιλείας τών Ουρανών; «Εί δέ έγώ έν Πνεύματι Θεού έκβάλλω τά δαιμόνια, άμα έφθασεν έφ ’ υμάς ή βασιλεία του Θεού» (Μτ. ιβ', 28). Καί τό πρώτο καί κύριο μεσσιανικό Του έργο ήταν να λογαριαστεί μέ τόν διάβολο, ό όποιος μέχρι τότε κρατούσε αυτό τόν κόσμο υπό την εξουσία του, σάν να είναι τό σπίτι του. Γι’ αυτό ό Κύριος μιλά σαφώς: «Πώς δύναταί τις είσελθείν είς την οικίαν του ισχυρού καί τά σκεύη αυτού άρπάσαι, εάν μή πρώτον δήση τόν ισχυρόν; Καί τότε την οικίαν αυτού διαρπάσει» (Μτ. ιβ', 29).


Όποιος αρνείται αυτό τό ισχυρό έργο του Χριστού, αύτόν τόν αρνείται κι ό Χριστός, καί όποιος αρνείται την ύπαρξη τού διαβόλου, ας γνωρίζει ότι ό διάβολος δέν τόν αρνείται καί στά τελώνια θά τόν άναζητά σάν δικό του. Χάνει τόν εαυτό του, αλλά δεν παρεμποδίζει την εσοδεία του Χριστού. Γιατί, ποιος μπορεί να εμποδίσει τόν Κύριο να κάνει ό,τι σκέφτηκε; Όπως ό Ίδιος είπε γιά τόν Εαυτό Του πολύ καιρό πριν: «Πάσα ή βουλή μου στήσεται, καί πάντα οσα βεβούλευμαι, ποισω» (Ήσ. ΜΣΤ' 10). Τό άκούσατε αυτό, άγιοι καί φωτισμένοι αδελφοί μου;



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.Εσοδείες Κυρίου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.


ΓΑΜΟΣ...Απόλαυση ή μαρτύριο;.....13-3-2017 π.Ανδρέας ΚΟΝΑΝΟΣ


Podcast vidéo de la 1re conférence des Mardis de l’héritage hébraïque avec le p. Alexandre Winogradsky Frenkel (Patriarcat de Jérusalem)


Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΩΦΡΟΝΙΟ.


Ομιλία του π. Νεκτάριου Αντωνόπουλου για τον Άγιο Λουκά Κριμαίας, τον ιατρό (06/03/17)


Ὁμιλία Γέροντα Χρυσοστόμου, Καθηγουμένου Ἱ. Κ. Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου


ΜΙΚΡΑ ΕΩΘΙΝΑ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΡΥΦΩΝ ΤΟΥ ΒΑΣΟΝ 10


π Γαβριήλ Κοβιλιάτης, Μεταμόρφωση Σωτήρος στους Δολούς. ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ


Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Ενόσω ό άνθρωπος βρίσκεται εντός του σώματος σέ αυτό τόν κόσμο, καυχάται γιά πολλές άπό τίς κοσμικές αξίες. Όταν όμως αποχωριστεί άπό τό σώμα τότε διαπιστώνει -να δώσει ό Θεός να μήν τό γνωρίσει- πώς έξω άπό τό Θεό καί τή ψυχή δέν ύπάρχει καμία αξία άλλη












Πολλοί ετοιμοθάνατοι, ευρισκόμενοι σε πολύωρη αγωνία, μπόρεσαν να ξεψυχήσουν μονάχα τότε, όταν εξομολογήθηκαν τίς αμαρτίες τους στόν ιερέα... Ό Θεός μας είναι Θεός ελέους καί καλοσύνης καί θέλει τή σωτηρία όλων των ανθρώπων. Πώς όμως θά σωθεί κάποιος άνθρωπος, αν συνειδητά δέν κάνει διάκριση μεταξύ αμαρτίας καί δικαιοσύνης του Θεού, αν δέν άπορρίψει τήν αμαρτία καί δέν αναγνωρίσει τή δικαιοσύνη του Θεού;



Μέ αυτό πού ό άνθρωπος κουβαλά στήν ψυχή του κατά τήν ώρα του θανάτου, μέ τούτο άπέρχεται στήν κρίση του Θεού. ’Άν αυτό είναι αμαρτία, μέ τήν αμαρτία, καί άν είναι δικαιοσύνη, τότε μέ τή δικαιοσύνη. Ό Θεός περιμένει από κάθε θνητό άνθρωπο τή μετάνοια καί ή μετάνοια περιλαμβάνει τήν εξομολόγηση των ιδίων άμαρτημά- των....



Έξω από τόν Θεό καί τήν ψυχή δέν ύπάρχει καμία άλλη αξία.... Τό δέ έλεος του Θεού μόνο σέ αυτή τή ζωή έκχύνεται στούς μετανοούντας άμαρτωλούς άνθρώπους, ένώ στήν φοβερή κρίση, τό έλεος θά αντικατασταθεί άπό τήν δικαιοσύνη του Θεού....




Τό σημαντικότερο δώρο πού ό Θεός χάρισε στόν άνθρωπο είναι ή θεοειδής ψυχή. Αυτό το σημαντικό δώρο θά ζητήσει πάλι πίσω ό Θεός στόν κατάλληλο καιρό. Τίποτε δέν μπορεί ό άνθρωπος να έπιστρέψει πίσω στό Θεό στή θέση τής ψυχής. Ή ψυχή είναι βασίλισσα καί όλα τά άλλα είναι δούλοι. Δέν θά δεχτεί ό Θεός τόν δούλο στή θέση του βασιλιά, μήτε καί θέλει τό εφήμερο στή θέση του αιωνίου. Τί λοιπόν θά προσφέρει ώς αντάλλαγμα ό αμαρτωλός γιά τήν ψυχή του;


Ενόσω ό άνθρωπος βρίσκεται εντός του σώματος σέ αυτό τόν κόσμο, καυχάται γιά πολλές άπό τίς κοσμικές αξίες. Όταν όμως αποχωριστεί άπό τό σώμα τότε διαπιστώνει -να δώσει ό Θεός να μήν τό γνωρίσει- πώς έξω άπό τό Θεό καί τή ψυχή δέν ύπάρχει καμία αξία άλλη. Τότε δέν θά μπορέσει να κάνει καμία σκέψη γιά όποιαδήποτε έξαγορά καί ανταλλαγή τής ψυχής. Ω, πόσο φρικτή είναι ή θέση τής άμαρτωλής ψυχής όταν άποκόπτονται όλα τά νήματα πού τήν συνδέουν μέ τόν κόσμο καί τό Θεό καί κείνη, γυμνή καί τετραχηλησμένη, πτωχή καί πάμπτωχη βρεθεί στόν κόσμο τών πνευμάτων!


Ενας είναι ό Θεός καί δέν υπάρχουν άλλοι θεοί εκτός άπό Εκείνον τόν μοναδικό. Είναι ό Ύψιστος, ό Παντοδύναμος, ό Πάνσοφος, ό Πανάγαθος Θεός. Άπό Αύτόν ζουν καί σέ Αυτόν επιστρέφουν. Είναι ό Άγιος, ό Ισχυρός καί ό Αθάνατος Θεός. Στόν Θεό βρίσκεται όλη ή δύναμη καί έξω από τή δύναμη του Θεού δεν υπάρχει άλλη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ 282 ΣΟΦΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΘΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ.


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ

ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΣΟΔΕΙΕΣ ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.










Πέμπτη έσοδεία



Μεγάλες εσοδείες σέ μικρούς αγρούς.



ΝΩΡΙΣ ΤΟ ΠΡΩΙ ό Οικοδεσπότης του κόσμου, ό Θεός Λόγος, προσκαλεί στόν αμπελώνα Του πρώτα τούς Εβραίους. Τήν τρίτη ώρα προσκαλεί τούς Έλληνες καί τούς άλλους εθνικούς στά όρια τής Ρωμαϊκής Αύτοκρατορίας. 



Την έκτη ώρα -τό μεσημέρι-, όταν ή θέρμη τής ειρήνης καί ή εύγένεια αποδυναμώνει καί τή Ρώμη και τό Βυζάντιο, προσκαλεί τούς Σκύθες, Ρώσους,Σέρβους καί όλους τούς ύπόλοιπους Σλάβους. Κατά τήν ένάτη ώρα προσκαλεί όλους τούς μή χριστιανικούς λαούς άπό τά βασίλεια τών αποικιών τών λευκών ανθρώπων: φυλές μαύρων, μιγάδων, κίτρινων καί ερυθρόδερμων. Τήν ένδεκάτη ώρα προσκαλεί τούς ύπόλοιπους νησιώτες πού κατοικούν άργοί έξω άπό τόν άμπελώνα, δηλαδή έκτος τής Εκκλησίας τού Θεού (Μτ. κ', 1-7). Όλους κείνους, δηλαδή, πού βρίσκονται έκτος τής Έκκλησίας του Χριστού τούς ονομάζει «αργούς», αφού προσκυνώντας ψεύτικους θεούς είναι πράγματι αργοί.



Δύο-τρεις αιώνες πρίν τούς Ρώσους, δέχθηκαν τήν Αγία Πίστη οί Σλάβοι των Βαλκανίων μαζί μέ τούς Ρουμάνους καί τούς Αλβανούς καί άρχισαν νά ζουν σύμφωνα μ’ αυτή καί νά προσπαθούν γι’ αυτή. Καί οί Εσοδείες τού Κυρίου αύξάνονταν άπό γενιά σε γενιά.



 Περισσότερο συνεισφέρουν στην υιοθέτηση τής νέας πίστης οί έρημίτες καί οί ηγεμόνες, εκείνοι δηλαδή πού άπέφευγαν τούς άνθρώπους καί εκείνοι πού τούς κυβερνούσαν. Ό λαός έτρεχε πίσω άπό έκείνους πού έφευγαν άπό αύτόν, καί άκουγε έκείνους πού τόν κυβερνούσαν. Καί τά δύο αύτά είδη οδηγητών τού λαού διακρίθηκαν γιά τή μεγάλη ταπεινότητα καί προσπάθεια προς δόξαν Θεού.



Ό πιο δοξασμένος άπό τούς Σέρβους Αγίους, ό Άγιος Σάββας, ύπέγραφε ώς «ό έσχατος των αμαρτωλών, μοναχός Σάββας» καί ό ισχυρότερος άπό τούς Σέρβους βασιλείς, ό αύτοκράτορας Ντούσαν, ώς «ό δούλος τού Χριστού καί Θεού μας». Έτσι ύπέγραφαν καί οί έρημίτες καί οί ηγεμόνες στη Ρουμανία, στή Βουλγαρία καί τήν Αλβανία. Τά καντήλια έκαιγαν μπροστά άπό τήν εικόνα τού Χριστού Σωτήρα τόσο στίς βασιλικές αύλές όσο καί στά σπήλαια των άσκητών.



Στή Σερβία, μετά άπό μερικές εφήμερες δυναστείες, ήρθε μιά δυνατή καί εύλογημένη δυναστεία τού Στέφανου Νεμάνια, πού στή διάρκεια διακοσίων χρόνων στόλισε τή σέρβική χώρα, άκόμα καί τίς γύρω χώρες, μέ θαυμαστούς ναούς εις δόξαν Χριστού καί των παλαιοτέρων εκ των Αγίων Του. Ή πλειονότητα των ήγε μόνων αύτής τής δυναστείας έτελείωσαν τό βίο τους ώς μοναχοί στίς μονές πού οί ίδιοι ανήγειραν. Τό ίδιο καί οί γυναίκες τους, οί πριγκίπισσες, οί βασίλισσες καί οί αυτοκράτειρες.


Τό παράδειγμά τους άκολούθησαν πολλοί απλοί άνδρες, γυναίκες καί κοπέλες άπό τό λαό. Όλοι αυτοί μέ τή σειρά, γνωστοί καί άγνωστοι, προετοιμάζονταν μ’ αυτόν τόν τρόπο γιά τό Βασίλειο τών Ουρανών, αφού «μή σκοπούντων ήμών τά βλεπόμενα, άλλο τά μή βλεπόμενα, τά γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τά δέ μή βλεπόμενα αιώνια» (Β' Κορ. δ', 18).
Καί εκείνοι πού παρέμειναν στόν κόσμο, όπως καί εκείνοι πού άπομακρύνθηκαν άπό τόν κόσμο, προσπάθησαν γιά τή σωτηρία τους μέσα στούς τοίχους τών μονών, ό καθένας μέ τόν τρόπο του, μή χάνοντας άπό τήν οπτική τους δύο πράγματα: τόν θάνατο καί τόν Κριτή. Τόν έπικείμενο θάνατο καί τόν άναπόφευκτο Κριτή.



Οί πρώτοι σώζονται μέ τήν πίστη καί τήν προσευχή, τή συνήθη νηστεία καί τήν ελεημοσύνη, τή φιλοπονία καί τή μετάνοια, τή γέννηση καί τή διαπαιδαγώγηση των παιδιών, τήν ύπομονή στήν ασθένεια καί στούς άλλους πειρασμούς τής ζωής. Ένώ οί άλλοι σώζονται μέ τούς γνωστούς πνευμα¬τικούς άθλους στά Όρθόδοξα μοναστήρια. Καί πολλές γενιές καί άπά τούς μέν καί από τούς δέ, μέσα στούς αιώνες, επέπλευσαν στον τρικυμιώδη ωκεανό τής ζωής καί αποβιβάστηκαν στά ήσυχο λιμάνι τής Ουράνιας Βασιλείας. Υπέροχες οί Εσοδείες τού Κυρίου.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.Εσοδείες Κυρίου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΥΡΛΗ ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ



Γέροντας Τρύφωνας του Βάσον ΜΙΚΡΑ ΕΩΘΙΝΑ 9



Πιστεύετε, «θαρραλέοι άγωνιστές», ότι εκείνοι πού ζητούν νά δουν τόν Θεό, θά Τόν πίστευαν άν Τόν έβλεπαν; Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.









Πιστεύετε, «θαρραλέοι άγωνιστές», ότι εκείνοι πού ζητούν νά δουν τόν Θεό, θά Τόν πίστευαν άν Τόν έβλεπαν; Ό σατανάς αιώνες έβλεπε τόν Θεό, καί όμως έπεσε σάν άστραπή, έπεσε σέ άνείδωτη άπόσταση άπό τόν Θεό. Ό Άδάμ συζητούσε στόν Παράδεισο μέ τόν Θεό, καί όμως γύρισε την πλάτη του στόν Θεό καί τό πρόσωπο στόν σατανά. Ό Κάιν ακούσε τη φωνή του Θεού πού τόν απέτρεπε άπό τό αιμοσταγές έργο του, καί όμως επιτέθηκε στόν αθώο αδελφό του ’Άβελ καί τόν σκότωσε. Οί Ιουδαίοι γιά μερικά χρόνια έβλεπαν τόν Θεό ενσώματο, καί όμως Τόν βασάνισαν καί Τόν σταύρωσαν.


Καί σήμερα αν έμφανιζόταν ό Χριστός καί Θεός μας, μέ πραότητα καί ταπεινότητα, όπως έκανε τήν πρώτη φορά πού παρουσιάστηκε, σίγουρα θά Τόν περιγελούσαν, θά Τόν βασάνιζαν καί θά Τόν δολοφονούσαν εκείνοι οί ίδιοι πού τώρα ζητούν νά δουν τόν Θεό, γιά νά πιστέψουν στόν Θεό. Άλλά δέν πρόκειται νά Τόν δουν ποτέ πιά έτσι, άλλά θά Τόν δουν μέ τή φοβερή Του δύναμη καί τήν έκτυφλωτική Του δόξα, τότε όταν θά είναι
άργά. Καί θά είναι αργά όταν καί πάλι εμφανιστεί κι όταν ή λάμψη τής δόξας Του θά τυφλώνει όλα τά μάτια, εκτός των πνευμάτων του σκότους.


«Διά Πίστεως γάρ περιπατούμεν, ού διά είδους» (Β' Κορ. ε', 7) μάς κοινοποιεί εκείνος πού είδε τόν Θεό έν φωτί, πού τό φως τόν τύφλωσε, μέχρι πού με τή βοήθεια τής πίστης σ’ Αύτόν είδε καί πάλι. Κακομοίρα μάτια του ανθρώπου! Δε μπορούν νά δουν μακρύτερα άπό του άλογου ή του πουλιού. Μέ τή δική τους δύναμη δε μπορούν νά δουν, αν δέν εξοπλιστούν μέ γυαλιά, τηλεσκόπια γιά μακρινά καί τεράστια αντικείμενα καί μικροσκόπια γιά τά πολύ μικρά πράγματα τής φύσης. Εκείνοι πού ζητούν νά δουν τόν Θεό μέ τά φυσικά τους μάτια, μάτια άλογου καί πουλιού, δέν πρόκειται νά Τόν δουν ποτέ. Αλλά, αν εξοπλίσουν τά σωματικά τους μάτια μέ τά γυαλιά καί τά τηλεσκόπια του νου τους, πράγματι θά Τόν δουν καί θά 


Τόν βλέπουν κάθε μέρα καί κάθε νύκτα. Μόνο άς βιαστούν νά δουν τόν Θεό, όπως γίνεται νά ειδωθεί ό Θεός, ώστε τό δρεπάνι του Θείου θερισμού να μήν τούς πετάξει έξω άπό τό σιτάρι του Κυρίου.
Ή μήπως δέν ακούτε, άγιοι άδελφοί μου, πώς βουίζει τό δρεπάνι του Κυρίου γύρω σας, όλο καί πιό κοντά, όλο καί πιό κοντά σας; Αφουγκραστείτε, δείτε, ετοιμαστείτε!


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς.Εσοδείες Κυρίου. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.